Alians drogowy

Ten temat zawsze wzbudzał liczne kontrowersje związane ze stereotypowym traktowaniem nowych, zwłaszcza środkowowschodnich państw-członków Unii Europejskiej, jako siedliska nieuczciwej konkurencji. Wzięto też pod uwagę nieuczciwą konkurencję ze strony państw spoza Unii Europejskiej. Moment powstania sojuszu nie jest przypadkowy, ponieważ Komisja Europejska planuje w maju b.r. zaproponować nowe rozwiązania legislacyjne w tym sektorze.

Kraje-sygnatarisze zamierzają wypracować wspólne stanowisko dotyczące następujących zagadnień:

• walki z dumpingiem socjalnym i popieranie uczciwej konkurencji poprzez harmonizacje prawa, wpracowanie ramowych regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, promowanie i wzmacnianie mechanizmów kontrolnych, budowę prestiżu zawodowego kierowcy, ponieważ jego brak jest jednym z powodów rosnącego niedoboru kierowców w UE

• uczynienie z zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego priorytetu poprzez wzrost bezpieczeństwa czynnego i biernego pojazdów oraz promowaniu wzajemnego szacunku pomiędzy kierowcami „lekkich pojazdów” i „TIR-ów”

Jak widać oprócz obszarów „twardych” kraje-sygnatariusze chcą pracować nad obszarami „miękkimi”, do tej pory niezbyt docenianymi przez władze państw-członków UE, czy samą Komisję Europejską. Przez lata nie podjęto żadnych działań, aby zawodowi kierowcy nadać należny mu prestiż społeczny, choć każdy wie, że gdyby nie oni nie mielibyśmy co jeść ani w co się ubrać. Na autostradach „TIR-y” i „blaszanki” (lekkie pojazdy) postrzegane są jako zawalidrogi spowalniające ruch, gdy tymczasem głównym źródłem spowolnień są zachowania nieudolnych i myślących tylko o sobie kierowców amatorów prowadzących samochody osobowe (to ok. 80% całej populacji kierowców amatorów).

Wspólne działania mają dotyczyć następujących obszarów:

• wprowadzenia działań gwarantujących kierowcom prawo do równowagi pomiędzy pracą, a życiem prywatnym

• zaostrzenia kontroli tzw. „lekkich pojazdów”, poniżej 3,5 DMC w ruchu międzynarodowym

• wymiany danych pomiędzy odpowiednimi organami kontrolnymi celem zwiększenia efektywności tzw. kontroli celowych (wybrane firmy w oparciu o analizę ryzyka i historii naruszania prawa)

• rozpowszchenienia wykorzystania ładunkowej noty elektronicznej (e-CMR) poprzez zachęcanie do przyjęcia dodatkowego protokołu do konwencji CMR w celu jak najszerszego uznania e-CMR

• wymiany informacji o innowacyjnych rozwiązaniach pozwalających monitorować i kontrolować przewozy kabotażowe

• wzmocnienie i wymiana informacji o narodowych działaniach kontrolnych w walce z nadużyciami poprzez istniejące wielostronne instytucje

• rozwój wymiany ponadgranicznej doświadczeń celem skuteczniejszego egzekwowania norm dotyczących transportu drogowego, w szczególności badanie i śledzenie złożonych procesów związanych z łamaniem prawa, między innymi z fałszowaniem zapisów na tarczach tachografów oraz działalnością tzw. „firm – skrzynek pocztowych", zajmujących się głównie kradzieżą powierzonych im ładunków

• nierozszerzaniem puli zezwoleń CEMT, między innymi poprzez lobbing w ramach Międzynarodowego Forum Transportu (ITF), ponieważ prowadziłoby to do wzrostu skali dumpingu socjalnego ze strony państw trzecich

W związku z tym należy spodziewać się wzmożonych kontroli, nie tylko czasu pracy kierowców, czy zgodności z regulacjami o przewozach kabotażowych, ale także związanych z przestrzeganiem tzw. płacy minimalnej przez przewoźników, czy też nocowania w weekendy poza pojazdem (np. Belgia, Francja), choć o parkingach dla „TIR-ów” pod hotelami nie wspomniano. Mnie osobiście najbardziej cieszy dostrzeżenie problemu prestiżu zawodu kierowcy. Należy im się szacun!                

[ piotrmsikorski@poczta.onet.pl ]